rzucić się I

zerwawszy się z miejsca, skierować się dokądś pośpiesznie

Zatem się rzuciło Kilku młodych od stołu i pannom służyło (I). Widząc dwóch ludzi w progu broniących odwrotu, Rzuciła się z rozpaczą pomiędzy ich lica (II) i czeladź rzuciła się żwawo Ciasnym przejściem pomiędzy ścianami i ławą (V).

Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Ruch